غریب القرآن (عدوی)غریب القرآن اثر علی بن محمد عدوی از علمای شیعه در عصر خویش، ادیب و نحوی مفسر است. ۱ - معرفی اجمالیغریب القرآن از شیخ ابوالحسن علی (زنده در ۳۷۷ ق) فرزند محمد عدوی شمشاطی از علمای شیعه در عصر خویش، ادیب و نحوی مفسر. وی از مردم شهر شمشاط است که یاقوت حموی آن را واقع در سرزمین شرق شط فرات می‌خواند و ابن ندیم آن را از شهرهای مرزی ارمنستان یاد کرده است. وی نـخـست معلم ابوتغلب بن ناصرالدوله و برادرش بود سپس ندیمشان گردید ابن ندیم هنگام در تـالـیـف الفهرست (۳۷۷ ق) می‌نویسد که وی هنوز در قید حیات است و او را شعاری دارای محفوظات بسیار و روایات زیاد نقل کرده است. ابوالعباس نجاشی بیش از سی و پنج عنوان از مؤلفات او را که مجاز به روایت آنها می‌باشد یاد کرده است. تفسیر مورد بحث در یک جلد به زبان عربی و به شیوه ادبی است که به تفسیر کلمات و آیات غریب و مشکل قرآن کریم پرداخته است. [۱]
زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۳۳۵.
۲ - پانویس۳ - منبعسایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «تفاسیر قرن چهارم»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۴/۱. رده‌های این صفحه : تفاسیر ادبی | تفسیرهای شیعه قرن 4 (قمری) | تفسیرهای قرآن (عربی) | کتاب شناسی تفسیر | کتب تفسیری
|